چکيده
فوالدهاي بينيتي نانو ساختار، آلياژهايي هستند كه داراي استحكام مطلوب، چقرمگي و انعطاف پذيري مناسب و مقاومت به خستگي باال
بوده و جهت كاهش هزينه و زمان توليد در حال تحقيق و توسعه ميباشند. به طور كلي روشهاي زيادي براي دستيابي به افزايش استحكام و
بهبود خواص فوالدها وجود دارد. انتخاب تركيب شيميايي نقش كليدي در خواص مكانيكي و فيزيكي در اين فوالدها ايفا مي كند. معموالً با
كاهش مقدار كربن و استفاده از عناصر آلياژي جانشيني ميتوان داكتيليته فوالدهاي كامالً بينيتي )حاوي كاربيدها( را بدون كاهش استحكام
بهبود بخشيد. عناصر ممانعت كننده از تشكيل كاربيد مانند سيليسيم و آلومينيوم و كروم در اين نوع فوالدها نقش كليدي در ايجاد ريزساختار
دو فازي فريت بينيتي و آستنيت باقيمانده ايفا ميكنند. با توجه به اينكه آستنيت هاي باقي مانده در فوالدهاي بينيتي نانو ساختار به دو
صورت آستنيتهاي ورقهاي غني از كربن در ميان صفحات فريت / بينيتي و آستنيتهاي اوليه بلوكه شده ميباشند و اين آستنيتهاي
باقيمانده سبب افزايش دماي شروع استحاله مارتنزيتي ميشود. براي رفع اين مشكب ميبايست ميزان كربن موجود در آلياژ را كه خود پايدار
كننده فريت در ساختار است به حداقل رساند. مهمترين روشهاي ايجاد ساختار نانو در فوالدها، دو روش كار سختي و روش عمليات حرارتي
است. جهت كاهش زمان و تسريع استحاله همدماي بينيتي از آستمپرينگ دو مرحلهاي استفاده ميشود كه در اين سمينار به طور مفصل
مورد بررسي قرار خواهد گرفت.
