چکيده
در شرايط موجود، عليرغم گذشته، به دليل هزينههاي اقتصادي و محيطي معنيداري كه براي توسعه منابع آب وجود دارد، افزايش عرضه، تبديل به مقولهاي ناپايدار شده است و توسعه نامحدود نميتواند به شكل اوليه ادامه يابد. بازارآب، ابزاري قابلتوجه براي مديريت تقاضا، استفاده پايدار و تخصيص بهينه منابع آب بين كاربران شناخته مي¬شود كه از دهههاي اخير موردتوجه اكثر كشورهاي پيشرفته و درحالتوسعه قرارگرفته است. در واقع، بازارآب پاسخي به افزايش تقاضا در برابر عرضه محدود آب است كه به تخصيص مجدد و مفيد آب در يك منطقه ميپردازد. بازارهاي آب كشاورزي به دو نوع رسمي و غيررسمي تقسيم ميشوند كه هر يك داراي ويژگيهاي منحصربهفردي ميباشد و در بسياري از نقاط دنيا مورد استفاده قرارگرفته شده است. بيشتر تحقيقات حاضر پيرامون بازارآب، متمركز بر مكانيزم بازارهاي آب رسمي ميباشد. اين درحالي است كه در بسياري از مناطق مختلف جهان، بازارهاي آب غيررسمي و با مديريتهاي محلي داير است. اين تحقيق، ضمن مشخص كردن ويژگيهاي يك بازار غيررسمي، سعي بر بررسي فرصتها و چالشهاي عملكرد اين نوع بازار را دارد. بررسي ادبيات موضوع پيرامون بازارهاي غيررسمي، اين پيام را به همراه دارد كه يك بازارغيررسمي، در صورت فراهم شدن شرايط، ميتواند عملكردي قابل قبول و موردتوجه داشته باشد، به نحوي كه زمينهي افزايش سود ذينفعان منطقه را فراهم سازد.