چکيده
محققان در طي سال هاي پيشين، سيستم پلاسما-كاتاليستي را به عنوان يك روش جايگزين جالب براي تبديل گاز CO2 به محصولات مفيد پيشنهاد داده اند. اين نقش هم افزايي بين كاتاليست و پلاسما امكان عمليات تبديل در دماي بسيار پايين را مي دهد، كه از نظر تعادل شيميايي و پايداري كاتاليزور مفيد است. با اين وجود، گرماي حرارتي آزاد شده توسط پلاسما مي تواند نقش مهمي در فعاليت، گرم كردن كاتاليست و افزايش عملكرد داشته باشد. متان سازي CO2 به كمك سيستم پلاسما-كاتاليستي همراه با كاتاليست هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته است. رفتار كاتاليست هاي برپايه فلزات مختلف تحت شرايط تخليه براي متان سازي CO2 در يك سيستم پلاسما- كاتاليستي بررسي شده است. راكتور DBD مي تواند مولكول هاي گازي را براي عمليات آغازين و واكنش هاي موازي فعال كند، اما سطح ويژه فلز فعال (Ni) براي خاتمه واكنش در مسير انتخاب پذيري ضروري است. براساس تحقيقات انجام گرفته فعاليت كاتاليستي اين كاتاليست ها براساس شرايط عملياتي متان سازي پايداري مطلوبي دارد. انتخاب پذيري CH4 مي تواند به 100 درصد و بازدهي توليد گاز CH4 در مقايسه با نتايج موجود افزايش يافته است. براساس مدل سازي و شبيه سازي فرآيند پلاسما-كاتاليستي مي توان شرايط عملياتي را بهينه سازي كرد. علاوه بر آن در متان سازي ماهيت پايه به كار رفته در ساخت كاتاليست بر فعاليت آن موثر است. با توجه به پيشرفت فرآيند پلاسمايي، كاربرد راكتور پلاسما-كاتاليستي در سال هاي اخير مورد بررسي قرار گرفته است. در اين ميان پلاسماي سرد همراه با كاتاليست هاي بر پايه فلزي مي تواند با توجه به شرايط عملياتي و عملكرد مناسب در توليد گاز متان و هيدروكرين ها در اولويت قرار گيرد.
