10069

10069

ارائه يك مدل تسطيح تركيبي زمانبندي سيستم هاي توليدي بر اساس JIT در حالت عدم قطعيت

درجه دكتري

صنايع گرايش مديريت سيستم و بهره وري

جناب آقاي دكتر سيدحسيني

چكيده يكي از نيازهاي اساسي خطوط توليدي، بالانس بودن زمانبندي توليد با تقاضاي مشتري مي باشد. دستيابي به اين هدف، نوع خاصي از مسائل بهينه سازي را با عنوان انحراف نرخ توليد (Product Rate Variation) معرفي نموده است. اين مساله تا كنون توجه بسياري از مديران و محققين را به خود معطوف نموده و تا كنون مطالعات بسياري براي توسعه آن انجام شده است. مدل استاندارد زمانبندي انحراف نرخ توليد توانائي برخورد با عدم قطعيت در داده ها را ندارد و به همين دليل با توجه به عدم قطعيت اكثر داده هاي واقعي، در اين تحقيق سعي بر آن شده تا اين عدم قطعيت وارد مدل شود. در اين تحقيق مدل استاندارد مساله انحراف نرخ توليد، در فضاي عدم قطعيت توسعه داده شده است. عدم قطعيت موجود در داده ها از جنبه هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته اند. يكي از جنبه ها، عدم قطعيت فازي در داده ها مي باشد كه اين امر با رويكرد پس بهينگي مدلسازي و حل شده است. يك مثال كاربردي نيز اجرا و نتايج آن بررسي شده است. يكي ديگر از جنبه ها عدم قطعيت احتمالي مي باشد، كه در اين رويكرد، اميد رياضي تابع هدف بهينه سازي شده و با يك مثال كاربردي نتايج تحليل شده اند. در ادامه مساله انحراف نرخ توليد با رويكرد بهينه سازي بر مبناي شبيه سازي (Simulation Based Optimization) با استفاده از روش رويه پاسخ (Response Surface Methodology) مدلسازي و حل شده است. در نهايت نيز با ارائه يك مطالعه موردي، كاربرد اين سه رويكرد در يك مثال واقعي بصورت تركيبي با يكديگر مقايسه شده اند. كلمات كليدي: بالانس زمانبندي خط توليد، مساله انحراف نرخ توليد، عدم قطعيت، مدلسازي فازي، بهينه سازي احتمالي، بهينه سازي بر مبناي شبيه سازي، روش رويه پاسخ