10252

10252

ارتقاء كيفي وجه كالبدي-رفتاري فضاهاي اجتماعي در مجموعه هاي مسكوني

كارشناسي ارشد

صنايع - مديريت اجرايي

نيمسال دوم 91-90

نيمسال دوم 91-90

دكتر يزدانفر

با رشد روزافزون جمعيت شهرها از يك سو و افزايش قيمت زمين از سوي ديگر، روي آوردن انسان به مجتمع هاي مسكوني متوسط و آپارتمان هاي بلند مرتبه در بسياري از شهرهاي جهان به امري اجتناب¬ناپذير مبدل گشته است. از اين رو بشر همواره به دنبال يافتن راهكارهايي براي كاهش زيان هاي زندگي در اين مجموعه ها بر سلامت فردي و اجتماعي خويش بوده است. كمبود فضاهاي جمعي و گاه عدم دسترسي آسان به اين دسته از فضاها و اثرات منفي ناشي از آن بر زندگي اجتماعي افراد، به عنوان يكي از محورهاي اصلي و عمده مباحث مربوط به مسكن مورد توجه فراوان قرار گرفته است. از مهم¬ترين عواملي كه مي¬توانند در كاهش اين اثرات نقشي اساسي ايفا كنند، فضاهاي باز و جمعي هستند. فضاهاي جمعي يك مجتمع مسكوني، اگر از طراحي مناسب براي تجمع ساكنين برخوردار باشد، مي¬تواند به عرصه¬هايي براي تعامل و تبادل نظر ساكنين مبدل گردد. اين فضاها را مي¬توان به نوعي در امتداد فضاها و عرصه¬هاي زندگي خصوصي افراد دانست كه وجود آن¬ها در يك مجتمع مسكوني حياتي است. در اين پروژه، پس از بررسي تاثير زندگي در مجتمع هاي مسكوني بر روابط و رفت و آمد ها و تعاملات ساكنين اين مجموعه ها، راهكارهايي براي ارتقاء كيفي وجه كالبدي-رفتاري فضاهاي جمعي به منظور افزايش تعامات ساكنين و بهبود روابط فردي و اجتماعي ارائه مي گردد.