10348

10348

مقايسه اثر برهم كنش هاي آب گريزي و الكتروستاتيك DNA با آلكيل - 1 و n- بيس (تري متيل آمونيوم برميد) به عنوان ماده فعال سطحي كاتيوني

كارشناسي ارشد

شيمي - شيمي فيزيك

اسفند ماه 1390

اسفند ماه 1390

دكتر بهشته سهرابي نظري

دكتر علي اكبر موسوي موحدي

در اين پايان نامه برهم كنش DNA و نوع جديدي از مواد فعال سطحي كاتيوني به نام بلافرم (آلكيل -1وn- بيس(تري متيل آمونيوم برميد)) بررسي شد. مواد فعال سطحي بلافرم به كار رفته در اين تحقيق، داراي دو گروه سر آبدوست مي باشدكه از طريق يك زنجيره هيدروكربني به هم متصل شده اند. طول زنجيره هيدروكربني بلافرم، برابر با 3و12 مي¬باشد و در اين پايان نامه مكانيزم اتصال آن به DNA مورد بررسي قرار گرفت.اين مطالعه از طريق تغييرات كشش سطحي محلول آبي بلافرم توسط دستگاه اندازه¬گيري كشش سطحي اندازه¬گيري شد. با استفاده از دستگاه هدايت¬سنجي، هدايت الكتريكي محلول آبي مواد فعال سطحي بلافرم، در حضور وغياب DNA بررسي شد. فشردگي DNA درحضور بلافرم از طريق روش DLS مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از DLS نشان داد، بلافرم با طول فضاگير كوچك¬تر (برهم¬كنش¬هاي الكتروستاتيك غالب ( نسبت به بلافرم با طول فضاگير بلندتر (برهم¬كنش¬هاي ¬آبگريزي شديد¬تر)، در فشرده كردنDNA موثرتر واقع مي¬شود. مطالعات طيف سنجي ماوراء بنفش- مرئي و طيف سنجي فلورسانس، مكانيزم اتصال مواد فعال سطحي بلافرم به DNA بررسي شد. واژه‌هاي كليدي: DNA، مواد فعال سطحي بلافرم (آلكيل -1وn- بيس(تري متيل آمونيوم برميد))، كشش سطحي، برهم¬كنش¬هاي آبگريزي، برهم¬كنش¬هاي الكتروستاتيك