10497

10497

ارائه مدل برنامه ريزي يكپارچه موجودي- توليد با استفاده از نظريه بازي ها

دكتري

صنايع - مديريت سيستم و بهره وري

تيرماه 1391

تيرماه 1391

دكتر سيد غلامرضا جلالي

دكتر كامران شهانقي - دكتر ابراهيم تيموري

نگرش يكپارچه به تصميمات موجودي- توليد در كل زنجيره تامين و ارائه مدلي كه بتواند ارتباطات بين اعضاي زنجيره را مورد توجه قرار دهد، نقشي كليدي در بهينگي كل زنجيره دارد. موضوعاتي از قبيل توجه به كل فرآيند تامين تا توليد، ارتباطات بين خرده فروشان در خصوص تقاضا و روابط با توليدكننده، تغييرات پارامترهاي سيستم، انتقال اطلاعات از مشتري تا توليدكننده از جمله مسائلي هستند كه در يك سيستم يكپارچه موجودي – توليد اهميت دارند. در اين تحقيق سعي مي شود به اين پرسش پاسخ داده شود كه براي حداكثر سازي سودآوري در يك زنجيره تامين عناصر زنجيره به چه شكلي مي بايستي ارتباط داشته و سطح بهينه هريك از پارامترها براي برنامه ريزي موثر و بهينه عناصر موجودي و توليد در چه سطحي مي بايستي تنظيم شود. ابتدا يك زنحيره تامين سه سطحي در حالت بدون همكاري در نظر گرفته مي شود كه تدارك، توليد و فروش يك محصول را انجام مي¬دهند. اين مساله شامل دو طرح رهبر- دنباله¬رو بوده و به صورت يك بازي استاكلبرگ سه سطحي و چندهدفه در نظر گرفته شده كه با تفكيك آن به دو مساله دو سطحي مدلسازي مي گردد. براي بدست آوردن جواب هاي بهينه مدل - به دليل پيچيدگي مساله- روشي دو فازي براي حل مسائل و تلفيق جواب¬هاي دو مسأله دو سطحي بكار گرفته مي شود. در بخش بعدي رفتار بدون همكاري زنجيره تأمين سه سطحي غيرمتمركز مورد اشاره بصورت يك بازي سه ¬سطحي غيرخطي چندهدفه استاكلبرگ مدلسازي شده و سپس راه حل استاكلبرگ براي مسأله NP-hard فوق با استفاده از يك الگوريتم تركيبي مشتمل بر دو فاز بدست مي آيد و جواب هاي مدل به صورت توأم تعيين مي گردد. از آنجائيكه وجود عدم قطعيت در مدل هاي زنجيره تأمين باعث افزايش پيچيدگي مسائل مربوط به زنجيره تأمين مي¬شود، در بخش بعدي يك مدل برنامه¬ريزي چند سطحي غير خطي و چند هدفه تحت شرايط عدم قطعيت بررسي شده و چگونگي مواجهه هر موجوديت با شرايط عدم قطعيت براي تعيين سطح بهينه متغيرها و به منظور حداكثرسازي سود در اين ساختار سلسله مراتبي تعيين مي گردد. اين ايده بصورت يك مساله برنامه ريزي غيرقطعي سه¬سطحي، غيرخطي و چندهدفه با محدوديت شانس مدل گرديده و سپس به يك مدل قطعي معادل تبديل شده و با بكارگيري تكنيك برنامه¬ريزي فازي Max-Min راه حل بهينه پاراتويي براي آن بدست مي¬آيد. همچنين مطالعه موردي واقعي در تمامي مدل ها براي فهم مناسب¬تر و ارزيابي قابليت اجرايي مدل ارائه شده و از طريق آناليز حساسيت، تأثير پارامترهاي مهم مدل بروي تصميمات موجوديت¬هاي زنجيره مورد بررسي قرار مي گيرد. در كليه مدل هاي بررسي شده مشخص مي شود كه موقعيت رهبري، تاثيرات معني داري روي استراتژي انتخاب شده توسط دنباله رو در مدل چندسطحي دارد و در عين حال پارامترهاي مرتبط با بازار نيز تاثيرات معني داري روي سود خالص موجوديت هاي رهبر مي گذارند كه بيش از ساير موجوديت ها محسوس مي باشد. در پايان مقايسه اي بين مدلها بر اساس نتايج مطالعه موردي و آناليز حساسيت مدلها براي هريك از حالتها تشريح مي گردد. كلمات كليدي: مديريت زنجيره تامين، مديريت موجودي، برنامه ريزي چند سطحي قطعي و غير قطعي،بازي استاكلبرگ