چكيده
ما در اين پژوهش دستيابي به برآوردي مناسب براي مدل رگرسيون ناپارامتري را مورد توجه قرار مي‌دهيم. يك مدل‌سازي رگرسيون غير خطي را در كنار تكنيك منظم‌سازي پيشنهاد مي‌كنيم. از بسط پايه‌اي گوسي استفاده كرده و يك جريمه لسو وزني را براي برآورد بهتر پارامترها اعمال مي‌كنيم. براي اين منظور از الگوريتم شوتينگ استفاده مي‌كنيم و براي به دست آوردن پارامتر هموارساز و فراپارامتر معيار انتخاب مدل DIC را به كار مي‌بريم. سپس براي به دست آوردن DIC از نمونه‌گيري گيبس و روش‌هاي مونت‌كارلو استفاده مي‌كنيم. در پايان كارايي مدل رگرسيون غير خطي را بر اساس توابع پايه‌اي گوسي، كه توسط لسو وزني خاصي برآورد شده‌اند، با مدل‌هاي برآوردشده با لسو معمولي و ريج در چندين مثال شبيه‌سازي شده مقايسه مي‌كنيم.
واژگان كليدي: رگرسيون ناپارامتري، منظم‌سازي، بسط پايه‌اي ، لسو،DIC .
