11368

11368

تحليل عددي و تعيين تجربي تنش پسماند موجود در بازوي سيستم تعليق جلوي خودروي تندر90 به روش سوراخكاري

كارشناسي ارشد

خودرو

تابستان 1390

تابستان 1390

دكتر جواد مرزبان راد

چكيده فرآيندهاي توليد عمومي ترين حالت هايي هستند كه موجب ايجاد تنش پسماند در قطعه مي شوند. تمام فرآيندهاي ساخت و توليد قطعات خودرو از قبيل ريخته گري، جوشكاري، شكل دهي، ماشين كاري، عمليات حرارتي و .. باعث ايجاد تنش هاي پسماند در قطعه توليد شده مي-گردند. همچنين در برخي موارد ممكن است تنش پسماند بعدا در طول عمر سازه، توسط فرآيند نصب يا مونتاژ غلط، توسط اضافه بارهاي اتفاقي، اثرات موقعيت استقرار و يا توسط وزن سازه در قطعه به وجود آيد. در بررسي حاضر، تنش پسماندي كه در قطعه بازويي سيستم تعليق ايجاد شده محاسبه شده است. به منظور تعيين نقاط بحراني، از روش تحليل نيرويي Cosmos استفاده شده و قطعه تحت بارگذاري هاي استاتيكي و ديناميكي قرار داده شده است. اين نقاط شامل اطراف مفصل توپي قطعه، اطراف سوراخ وسط و به سمت دوپاي قطعه و اطراف دو بوش انتهاي قطعه بدست آمد. بعد از شناسايي نقاط بحراني، تست تنش پسماند به روش سوراخكاري مركزي با نصب روزت در اين نقاط، صورت گرفته است. براي اين منظور، براي هر نقطه بحراني شناسايي شده كرنش پسماند را بر حسب عمق قطعه به دست آورديم. كرنش پسماند در هر نقطه توسط دستگاه ديتالاگر فراخواني شده با ضرايب كاليبراسيون تجربي به تنش پسماند نرمال تبديل شده است. بعلاوه، راهكارهايي براي كاهش اين تنش هاي پسماند ارائه شده است. نتايج بدست آمده نشان مي دهد كه در اين قطعه حساس عوامل موثر در ايجاد تنش پسماند در اين نقاط شامل، پارامترهاي شكل دهي، پارامترهاي پانچ سوراخ وسط قطعه، نحوه ماشينكاري و جهت آن، نصب نادرست قطعه و جنس قطعه مي باشد. واژه‌هاي كليدي: تنش پسماند، روش سوراخكاري، طبق تعليق، تحليل المان محدود