چكيده
چكيده:
كاهش اثرات مخرب زيست محيطي ، آلودگي آب هوا وزمين همه به وجود پسماند وابسته اند. با توجه به افزايش استفاده از منابع طبيعي و محدود بودن منابع موجود و رابطه مستقيم كاهش پسماند توليدي با كاهش استفاده از منابع اهميت توجه به اين موضوع مشخص مي شود.
در اين تحقيق با موضوع مديريت بهينه پسماند قابل بازيافت شهري با بررسي وضعيت موجود مديريت پسماند در كلان شهر تهران و طرح هاي اجرا شده در اين حوزه با تكيه بر موثرترين طرح در كاهش هزينه ها كه همان طرح تفكيك از مبدا است به ارائه راهكارهاي عملي مي پردازيم. اين طرح با كاهش حجم زباله، كاهش استفاده از منابع به دليل كاهش آلودگي، سهولت در جمع آوري و انتقال زباله به ايستگاه هاي بازيافت همراه است. استفاده كارامد از منابع بازيافت به منظور جلوگيري از اتلاف سرمايه و انرژي و شيوه هاي نوين در اجراي طرح تفكيك از مبدا در سطوح كلان بايد مورد توجه قرار گيرد. از آن جا كه مردم خود توليد كنندگان پسماند هستند بيشتر از هر چيز اجراي موفق يك طرح، همكاري مردم را مي طلبد كه در اين تحقيق بوسيله پرسشنامه مورد نظرسنجي قرار گرفتند. نظرات كارشناسان و آمار و اطلاعات موجود در گزارشات و فصلنامه هاي سازمان مديريت پسماند مورد استناد واقع شد.
كلمات كليدي: پسماند – تفكيك – قابل بازيافت – خشك – كاهش.
