13481

13481

طراحي فرودگاه بين المللي اهوازبا رويكرد معماري بيونيك

كارشناسي ارشد

معماري - فناوري

خرداد 1393

خرداد 1393

دكتر سيد عباس يزدانفر

دكتر احمد اخلاصي

چكيده سفر هوايي مشخصه بارز حمل و نقل در قرن بيستم محسوب مي‌شود همانند خطوط راه‌آهن در يك قرن پيش از آن. ترمينال‌هاي فرودگاهي به عنوان ساختمان مركزي اين سيستم حمل‌ونقل محسوب مي‌شوند. معماري آن‌ها همواره انعكاس‌دهنده شكوه، مقياس و تكنولوژي اين صنعت رو به رشد است. ترمينال‌ها همواره به عنوان ساختمان‌هايي مدرن، چالش‌برانگيز، پرهزينه و نمادين مطرح بوده‌اند. آن‌ها به مثابه شهري كوچك هستند كه نشان‌دهنده ارزش‌ها و آرزوهاي هر جامعه در مقياسي بزرگ مي‌باشند. در طراحي فرودگاه‌ها و به طور خاص در ترمينال‌هاي مسافربري به عنوان المان اصلي در نگاه اكثريت، بيش از هر مكان ديگر تصوير ملي هر جامعه به چشم مي‌خورد. طراحي فرودگاه‌ها همواره به عنوان يك طراحي پيشرو چه در زمينه فرم و چه به لحاظ فناوري مطرح بوده است. طراحي فرودگاه مجالي است براي بروز خلاقيت طراح؛ چرا كه از يك سو مبين هيجان سفر هوايي و از سوي ديگر نشان‌دهنده فناوري به كار رفته در صنعت حمل‌ونقل هوايي و تجلي آن در ساختمان و سازه بناست. به‌علاوه مي‌توان گفت آن‌ها نقاط كليدي تبادل فرهنگي، اجتماعي، اقتصادي و تجاري هستند. معماري بيونيك، كه نتيجه آميختگي دو علم بيولوژِي و تكنولوژي مي‌باشد، حاصل تحقيقات جديدي است كه توسط شبيه‌سازي‌هاي كامپيوتري حاصل مي‌شود. در واقع در معماري بيونيك مي‌توان با الهام از عناصر طبيعي، به مسائل معماري و سازه به صورت هم‌زمان توجه كرد. نحوه رشد و توسعه ارگان‌هاي زنده و ايستايي موجود در سازه‌هاي ارگانيك، منبع الهامي است براي ايجاد پايداري در بنا و همچنين فضاسازي توسط آن‌ها. تهيه خودكفاي انرژي، متابوليسم، تطبيق با شرايط محيطي، شبكه شدن با ديگر سيستم‌هاي سازه‌اي و توانايي يادگيري و ارتباط، معاني ديگر معماري بيونيك مي‌باشند در پروژه پيش رو، سعي در به‌كارگيري اصول مطرح شده در معماري بيونيك در فرآيند طراحي يك مجموعه فرودگاهي است؛ واژگان كليدي: معماري بيونيك – فرودگاه – ترمينال – طراحي سازه‌اي – سازه‌هاي قارچي‌شكل – فرآيند طراحي