چكيده
چكيده
جوشكاري در صنايع مختلف و به ويژه در صنعت ريلي كاربرد فراواني دارد. در اين نوع اتصال به دليل استفاده از حرارت بالا، ريز ساختار فلز پايه تحت تأثير قرار ميگيرد. مهمترين اثرات جوشكاري در فلز پايه عبارتند از: اعوجاج، تنش پسماند و تغييرات در ريز ساختار فلز پايه. در اين پروژه اعوجاج و تنش پسماند ناشي از جوشكاري مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتهاند.
تنشهاي پسماند باعث كاهش عمر در قطعات ميشوند. همچنين، تنشهاي پسماند تركهاي انقباضي در قطعات را افزايش ميدهند. اعوجاج نيز در قطعات ميتواند باعث ايجاد اشكال در مراحل ساخت و مونتاژ قطعات شود. جهت كمينه كردن اثرات ناشي از جوشكاري، روشهاي مختلفي وجود دارد. بهينهسازي توالي جوشكاري از جمله اين روشهاست. در اغلب موارد تواليهاي جوشكاري بهينه شده به صورت تجربي و با روش سعي و خطا بدست ميآيند. اما امروزه با استفاده از روشهاي المان محدود فرآيندهاي تعيين توالي جوشكاري بهينه، كم هزينهتر و مدرنتر شدهاند.
در اين پروژه در مورد اثر توالي جوشكاري بر اعوجاج و تنش پسماند در دو سازه نبشي و # شكل تحقيقاتي صورت گرفته است. جنس فلز استفاده شده از نوع فولاد ساختماني St37 (1.0037) است. در تحليل المان محدود از نرمافزار ANSYS و جهت اعتبار سنجي نتايج نيز از اطلاعات آزمايشگاهي بهره گرفته شده است.
واژههاي كليدي:توالي جوشكاري، فولاد St37، اعوجاج، تنش پسماند، المان محدود، ANSYS