13759

13759

رفتار خستگي مخلوط‌هاي آسفالتي تحت بارگذاري سيكلي در آزمايش كشش غير مستقيم

كارشناسي ارشد

عمران - راه و ترابري

ارديبهشت 1393

ارديبهشت 1393

دكتر علي منصور خاكي

چكيده ترك‌خوردگي ناشي از خستگي يكي از مهم‌ترينخرابي‌هاي سازه‌اي در روسازي‌هاي آسفالتي به حساب مي‌آيد. اين خرابي منجر به تشديد خرابي‌هاي موجود به دليل نفوذ رطوبت در داخل لايه‌هاي زيرين روسازي مي‌شود و از تجمع خرابي‌ها در اثر تكرار دفعات بارگذاري در لايه هاي آسفالتي روسازي‌هاي انعطاف‌پذير به وجود مي‌آيد. استفاده از آزمون كشش غير مستقيم يكي از آزمايشاتي است كه براي بررسي خستگي آسفالت به كار مي‌رود. اين آزمون تحت تاثير پارامترهاي مختلف ورودي مي‌باشد. در اين تحقيق با تعيين درصد قير بهينه از روش مارشال و سپس با انجام آزمايش بر روي نمونه‌هاي ساخته شده به وسيله دستگاه متراكم كننده ژيراتوري در سه زمان بارگذاري 100، 200 و 400 ميلي ثانيه، 2 سطح تنش 170 و 250 كيلو پاسكال، دو نسبت زمان بارگذاري به زمان استراحت 1 به 4 و 1 به 9 و سه شكل بارگذاري مثلثي، نيمه سينوسي و مربعي به بررسي خستگي مخلوط‌هاي آسفالتي پرداخته شد. نتايج نشان دهنده اين موضوع مي‌باشد كه با افزايش زمان بارگذاري ميزان عمر خستگي آسفالت كاهش مي‌يابد. اين موضوع در سطح تنش بالاتر و زمان‌هاي استراحت پايين‌تر بيشتر قابل ملاحظه مي‌باشد. از سوي ديگر عمر خستگي ناشي از بارگذاري نيمه سينوسي بيشتر از بارگذاري مثلثي و كمتر از بار گذاري مربعي مي‌باشد. اين اختلافات در سطح تنش‌هاي بالاتر، زمان‌هاي بارگذاري بيشتر و زمان‌هاي استراحت كمتر تفاوت بيشتري را نشان مي‌دهند. در پايان با بررسي ميزان جابجايي در هنگام شكست مشخص شد كه اين ميزان جابجايي تحت تاثير شكل بارگذاري قرار دارد و همچنين كاهش زمان بارگذاري و سطح تنش نيز باعث مي‌شود كه نمونه هاي آسفالتي در هنگام شكست داراي ميزان جابجايي بيشتري باشند. واژه‌هاي كليدي: خستگي، شكل بارگذاري، آسفالت گرم، آزمايش كشش غير مستقيم، بارگذاري سيكلي