15026

15026

به كارگيري روش تحليل افق‌هاي زماني بر پايه نظريه آشوب براي يافتن مناطق مناسب عملياتي در سيستم‌هايپيچيده توليدي

كارشناسي ارشد

صنايع

آذرماه 1393

آذرماه 1393

دكتر مهدي غضنفري

دكتر غلامرضا جعفري

صنايع

چكيده در دنياي امروز، مفاهيمي نو، ظهور كرده‌اند كه بسياري از جنبه‌هاي حياتِ بشر را تحت تأثير قرار داده است. اگر چه به راحتي نمي‌توان گفت كه پيچيدگي و عدم قطعيت در دنياي پيرامون ما علت است يا معلول، ليكن مي‌دانيم از ويژگي‌هاي بارزِ قرن حاضر است. پيچيدگي، صفتي از دنياي امروزِ ما است كه بنيادي‌ترينستون‌هاي علمي بشر –يعني فيزيك و فلسفه و حتي رياضيات- را به حركت درآورده است. مهندسي صنايع، به عنوان علمي كه در خدمت بهبودِ ارتباطاتِ انسان با محيط، نقش پزشكيِ خود را در قبال صنعت و در كل محيطِ پيراموني انسان‌ها ادا مي‌كند، بر روي همين ستون‌هاي علم ايستاده است و تغييراتِ علمي را دير يا زود احساس خواهد كرد. از طرفي نقش خلاقيت و به‌كارگيريِ جديدترينِ علوم در درمانِ مسايلِ مرتبط با اين مهندسان، غير قابل انكار است. بنابراين پژوهشِ پيش رو، با توجه به رسالت بيان شده، در جهت تحليل و ارايه راه حل در يك سيستم توليد و در حضور پيچيدگي تلاش كرده است. بديهي است، روش‌هاي مورد استفاده در تحليل و تصميم سازي در شرايط پيچيدگي و همينطور مسايلي كه مي‌توانند به كمك اين ابزارها حل شوند بيشمارند، ولي بايد تلاش را شروع كرد. شايد شروع اين تلاش را بتوان در معرفيِ يك طبقه‌بندي جست و جو كرد. در اين پايان نامه، يك طبقه‌بنديارايه شد، كه مي‌تواند مسايلِ قابل حل و رويكردهاي حل را به محققين بعدي معرفي كرده و آن‌ها را در انتخابِ موضوع ياري كند. عدم قطعيت دغدغه‌اي است كه در اغلب مسايل مرتبط با تحليل و تصميم‌گيري در سيستم‌هاي صنعتي به چشم مي‌خورد. در بسياري از موارد، به دليل راحتي و يا محدوديت‌هاي اطلاعاتي و محاسباتي و يا حتي هزينه‌هاي بالاي محاسبات، مدل هاي قطعي را جايگزينِ مدل هاي غيرقطعي كرده و يا اگر عدم قطعيت‌ها در مدلسازي لحاظ مي شوند، مواردي هستند كهدر آنها از ريشه هاي وقوعِ اين عدم قطعيت ها چشم پوشي مي شود حتي مواردي هستند كه ابزارهاي فعلي اجازه ي تمييز و تشخيص عدم قطعيت در سيستم هاي مورد مطالعه را به ما نمي دهند. نظير سيستم هاي راهگزين كه پيش از اين، نظريه صف ابزاري براي نمايش عدم قطعيت هاي اين سيستم در اختيار نمي گذاشت و در اين تحقيق وجود عدم قطعيت در مناطق مختلف عملياتيِ سيستم به كمك نظريه آشوب نشان داده شد و تغييراتِ نهانِ سيستم در تحليل افق هاي زماني، آشكار شد. همچنين در ادامه به كمكِ توسعه ي مفاهيم نشان داده شد كه ساختارهاي راهگزين تنها در سيستم هاي توليد قابل مشاهده نيستند و ساختارهاي مشابه، مي توانند براي مدلسازيِ سيستم دانشگاه براي جذب دانشجويان و روابط ميان كشورها نيز مفيد باشند. پس از توسعه مفاهيم، مي توان تحليل هاي ارايه شده را به اينگونه سيستم ها نيز تعميم داد. كلمات كليدي: سيستم هاي پيچيده ي توليدي، سيستم هاي راهگزين، تحليل افق هاي زماني، نظريه آشوب