15538

15538

استفاده از مولكول نگاري در بازشناسي پروتئينهاي ليزوزيم و آلفا لاكتالبومين

دكتري

مهندسي شيمي

بهمن 1394

بهمن 1394

دكتر فرشته نعيم پور دكتر پريسا حجازي

مهندسي شيمي

چكيده در دهه هاي گذشته مولكول نگاري با قالب گيري از مولكول هدف، به طور موفقي در سيستم هاي بازشناسي اختصاصي بكار گرفته شده است. اما كاربرد اين سامانه براي جداسازي زيست مولكول هاي بزرگ مانند پروتئين ها با چالش همراه است. در اين تحقيق به تهيه پليمرهاي مولكول نگاري هيدروژلي و كرايوژلي و بررسي عملكرد آنها در جذب و بازشناسي دو پروتئين مهم ليزوزيم و آلفا - لاكتالبومين پرداخته شد. هيدروژل هاي مولكول نگاري شده با ليزوزيم توسط مونومرهاي عاملي يوني 2 (IFMs) آكريليك اسيد (AAc) و متيل آمينو اتيل متاكريلات 3 (DMA) ، يك بار با مونومر عاملي آب گريز ترشري بوتيل آكريل آميد 4 (TBAm) و بار ديگر بدون آن تهيه شد كه در آنها به ترتيب ظرفيت هاي جذب 32 و mg/g 22 براي ليزوزيم و ضرايب مولكول نگاري 68/1 و 09/1 بدست آمد. آزمايش ها نشان داد كه اين هيدروژل براي جداسازي لاكتالبومين نيز توانا بوده و اين كه ليزوزيم به دليل شباهت با لاكتالبومين از نظر تعداد اسيدهاي آمينه ي آب گريز سطحي مي تواند به عنوان مولكول الگوي بدلي استفاده شود. براي تهيه پليمرهاي مولكول نگاري شده ي كارآمد، مقدار مناسب مونومرهاي عاملي با تشكيل كمپلكس بين مونومرهاي عاملي متاكريليك اسيد 6 (MAA) و DMA با ليزوزيم تعيين شد كه نسبت هاي اشباع ليزوزيم توسط آنها به ترتيب حدود 400 و 100 بدست آمد. در ادامه، بررسي مونومرهاي آزاد نشان داد كه كمترين نسبت آنها به كل مونومرها سبب ايجاد مكان هاي اختصاصي بيشتر مي شود. براي بكارگيري پليمر مولكول نگاري شده به صورت ستون استخراج فاز جامد، كرايوژل مولكول نگاري شده ابتدا با مونومر عاملي AAm تهيه شد كه بازجذب ليزوزيم توسط آن mg/g 11/6 بود. كارايي كرايوژل موۀكول نگاري شده با بكارگيري مونومرهاي عاملي يوني بيشتر شد به طوري كه براي آن ضريب مولكول نگاري 2/4 و ضريب گزينش گري 24/7 نسبت به پروتئين سيتوكروم حاصل شد. بررسي هاي SEM و طيف سنجي FTIR ، ساختار درشت منفذ و حضور IFMs را در پليمرها تاييد كرد. با استفاده از ايزوترم هاي جذب، بيشترين ظرفيت جذب تئوري ليزوزيم در كرايوژل مولكول نگاري شده 211 و در كرايوژل غيرمولكول نگاري شده mg/g 151 بدست آمد. آزمون استفاده دوباره، تغيير زيادي را در ظرفيت جذب مشخص نكرد. اين يافته ها ثابت كرد كه كرايوژل مولكول نگاري شده با بكارگيري IFMs براي جداسازي موثر پروتئين ها در سامانه هاي جداسازي متعارف، كارآمد هستند. واژه هاي كليدي: مولكول نگاري، مونومرهاي عاملي باردار و آب گريز، ليزوزيم، لاكتالبومين، هيدروژل، كرايوژل