چكيده
چكيده
آسايش و سلامت كيفيتي است كه انسان بايد به وجود آورد. كيفيتي كه شخص بايد بشناسد تا به جستجويش برخيزد. تو نمي داني آسايش چيست، چون هيچ وقت آن را حس نكرده اي و خاطره اي از آن نداري.....
(دن مخلان ماتيوس)
در اين روزگاران كه زمين در حال گذر از هزاره اي به هزاره ي ديگر است، مناسبات اجتماعي، فرهنگي و صنعتي و الگوهاي زندگي روز به روز بر تعداد كلان شهرها و شهروندان آن مي افزايد. زندگي آدميان در چنين مجتمع هاي زيستي، به ويژه در كشورهاي جهان سوّم و در حال توسعه دستخوش بسيار تنش و ناآرامي هاست كه حاصلي جز فشارهاي ذهني و رواني براي عموم آنها ندارد.
ذهن آرام و متمركز جز در آغوش بستري مناسب متجلي نمي شود. اين بستر چيزي نيست جز محيط پيرامون انسان، معماري همانقدر كه با جسم انسان در ارتباط است بر روح و روان انسان نيز تأثير گذار است و اين تاثير قابل انكار نيست. حتي مي توان گفت مهمترين تكليف معماران تأمين بهداشت محيط از نظر رواني است به گونه اي كه در تمام فضاهايي كه خلق مي شود سعي براين است كه روح انسان تغذيه شود.
مجموعه خانه توريسم سلامت نيز با ارائه گونه اي از معماري سعي در خلق فضاهايي را دارد كه براي مراجعين كه در اينجا غالبا افراد غيرمقيم مي باشند، تجربه اي در جهت دريافت و دستيابي به سلامت ذهني كه همانا غايت نهايي زندگي آدمي است باشد.
خانه توريسم سلامت به مجموعه هاي اقامتي گفته مي شود كه خدمات سلامتي را به ميهمانان خود ارائه مي دهند . نمونه كامل آن ايجاد يك محيط طبيعي و به دور از ناآرامي هاي زندگي شهري و ارائه خدمات درماني به مراجعه كنندگان است.
واژههاي كليدي: انسان, مجموعه هاي درماني, توريسم سلامت, محيط طبيعي, توسعه.