1774

1774

افزايش مقاومت به خوردگي كامپوزيت پايه پليمري با استفاده از فناوري نانو

كارشناسي ارشد

مكانيك - طراحي كاربردي

آبان 1390

آبان 1390

دكتر شكريه

پليمري مثل فلزات دچار زنگزدگي نميشوند. اما در سطح الياف، رزين و ناحيه بين وجهي رزين و الياف تحت شرايط خاص دچار افت خواص مكانيكي و تجزيه ميشوند. در تحقيق حاضر براي افزايش مقاومت به خوردگي كامپوزيت پليمري از انواع مختلف پوشش نانوكامپوزيت استفاده شد. در يك بخش از تحقيق به منظور ساخت پوشش نانوكامپوزيت مقاوم به خوردگي از سه ذره پرك شيشه 1، نانو تيتانيوم دي اكسيد و نانو سيليسيم دي اكسيد استفاده شد. % چهار گروه نمونه شامل نمونههاي با پوشش 5% پرك شيشه با 1% نانو سيليس، 10 % پرك شيشه با 1 نانو سيليس، 1% نانو تيتانيوم دي اكسيد با 1% نانو سيليس و 1% نانو تيتانيوم دي اكسيد در تركيب با %5 پرك شيشه و 1% نانو سيليس ساخته شد. اين نمونهها در بازههاي زماني صفر ماه، 1ماه، 3ماه و 5 ماه در محيط خورنده سولفوريك اسيد 5% غوطه ور شدند. آزمايشهاي صورت گرفته شامل تعيين بررسي ظاهر نمونهها ،(SEM) مقاومت و مدول خمشي، سختي باركول، ميكروسكوپ الكتروني روبشي و بررسي تغيير درصد وزني الياف بوده است. در بخش ديگري از اين تحقيق نمونههاي كامپوزيتي با پوشش نانوكامپوزيت شامل نانوصفحات گرافن 0% ساخته شدند. اين نمونهها در بازههاي زماني 60 ،40 ،20 و / 0% و 5 /25 ،%0/ در درصدهاي وزني 1 80 روز در محيط خورنده اسيد سولفوريك 5% غوطه ور شدند و خواص خوردگي آنها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج اين بخش از تحقيق نشان داد كه گرافن به دليل داشتن مساحت سطح بالا به خوبي ميتواند در شرايط خورنده از كامپوزيت محافظت كند. براي بررسي خواص مقاومت به خوردگي كامپوزيتهاي پايه پليمري، بدون استفاده از ذرات نانو ساخته شد. در C و الياف شيشه نوع E نمونههايي از تركيب رزين وينيل استر و الياف شيشه نوع ساخت اين نمونهها تمام معيارهاي لازم براي مقاومت به خوردگي در نظر گرفته شد تا مشخص شود بدون استفاده از پوشش رويي، مقاومت به خوردگي كامپوزيتها نسبت به محيطهاي بسيار خورنده نسبت به كامپوزيتهاي C اسيدي چگونه است. نتايج نشان داد كه كامپوزيتهاي وينيل استر/ الياف از مقاومت به خوردگي بيشتري برخوردارند. E وينيل استر/ الياف 1- Glass flake