18252

۱۸۲۵۲

به كارگيري يك مدل پويايي شناسي سيستم براي توسعه ي سياست هاي مديريتي خودپايداري مالي . مطالعه موردي : شركت آب و فاضلاب استان اصفهان

كارشناسي ارشد

مهندسي سيستم هاي اقتصادي اجتماعي

مهر ماه 1396

دكتر ميرسامان پيشوايي

دكتر سعيد ميرزامحمدي

مهندسي پيشرفت

هدف كلي اين پژوهش توسعه چهارچوبي يكپارچه مبتني بر رويكرد پويايي شناسي سيستم به منظور مديريت پايدار سيستم هاي آب شهري است. شركت هاي آب شهري به منظور تأمين مالي نوسازي زيرساخت آبرساني بر اعتبارات دولتي تكيه كرده اند. آب بهاي پرداختي مصرف كنندگان در ازاي خدمات مربوطه به گونه اي تعيين مي شود كه تنها هزينه هاي عملياتي را پوشش داده و توانايي جبران هزينه هاي سرمايه اي زيرساخت را نداشته باشد. از اين رو طي سال ها انباشتي از دارايي هاي زيرساختي فرسوده شكل گرفته است. قابل توجه است كه مطابق قوانين وضع شده، تأمين مالي تمامي هزينه هاي مرتبط با ارائه ي خدمات آب در نهايت بايد از طريق درآمدهاي مبتني بر پرداخت مصرف كنندگان صورت پذيرد. سيستم آب شهري شامل مجموعه اي به هم مرتبط از عناصر مالي، اجتماعي-سياسي و زيرساخت فيزيكي است. در نتيجه ي اين ارتباط تعدادي از حلقه هاي بازخوردي در برهم كنش با يكديگر شكل مي گيرد كه حاكي از پيچيدگي و پويايي مسئله ي مديريت زيرساخت آب شهري است. درنظر گرفتن اثرگذاري اين حلقه هاي بازخوردي با استفاده از ابزارهاي مديريت دارايي موجود در ادبيات موضوع ناكافي به نظر ميرسد. از اين رو، رويكرد پويايي شناسي سيستم به منظور توسعه ي مدلي براي مديريت شبكه ي آب شهري استان اصفهان مورد استفاده قرارگرفته است. مقايسه ي استراتژي هاي مختلف تأمين مالي و نوسازي حاكي از آن است كه ظرفيت انتشار بدهي مي تواند رشد سالانه ي نرخ تعرفه را در عين ثبات هزينه ي چرخه ي عمر و دستيابي به پايداري مالي تا 50 درصد كاهش داده و وضعيت شبكه را 8 درصد بهبود بخشد. همچنين اقدامات نوسازي پيش گيرانه، در راستاي حفظ پايداري مالي در طول چرخه ي عمر ضروري تشخيص داده شد. بر اساس نتايج، سياست تعرفه گذاري تنبيهي/ تشويقي ميان بلوك هاي مصرفي عليرغم تأثير اندك بر مقدار آب مورد نياز سيستم، موجب كاهش رشد سالانه ي تعرفه تا 46 درصد براي بلوك هاي كم مصرف مي شود. واژه‌هاي كليدي: پويايي شناسي سيستم، مديريت آب شهري، پايداري مالي، شبكه ي توزيع

1396/10/09

12/30/2017 12:00:00 AM

The overall goal of this research is to develop an integrated system dynamics framework for sustainable management of municipal water systems. Municipal water company have traditionally relied on grants received from senior level of government to finance construction and rehabilitation of water supply infrastructure. User fees for water services were determined so as to recover only the operating expenditures with no allowance to recoup the capital costs of infrastructure. Hence, a significant backlog of deteriorated infrastructure has accumulated over the years. It is noticeable that Enacted regulations require that all expenditures incurred on provision of water service should ultimately be financed from user fee based revenues. Urban water systems involve interconnections among physical infrastructure, financial, and socio-political factors. Several interacting feedback loops are formed due to these interconnections and render the management of urban water infrastructure as a complex, dynamic problem. Existing asset management tools in the literature are found inadequate to capture the influence of feedback loops. Hence, a System dynamics approach is used to develop a model for water network management in Esfahan province. Comparison of different financing and rehabilitation strategies indicates that debt issue capacity can decrease annual water fee growth by 50 percent and network condition improves on 8 percent while achiving financial sustainability and similar total life-cycle costs. Besides, proactive rehabilitation works has been recognized necessary to keep financial sustainability whitin life-cycle. Based on results, scarcity pricing policy decrease annual fee growth by 46 for less consumption blocks although it has a few impacts on system required water. Keywords: System Dynamics , Municipal Water Management , Financial Sustainability , Distribution Network