-
شماره ركورد
19808
-
شماره راهنما(اين فيلد مربوط به كارشناس ميباشد لطفا آن را خالي بگذاريد)
۱۹۸۰۸
-
پديد آورنده
امير ياوري
-
عنوان
طراحي مجتمع مسكوني مطابق با رويكرد معماري بومي با به كارگيري مصالح بومي در شهر كرمان
-
مقطع تحصيلي
كارشناسي ارشد
-
رشته تحصيلي
معماري - معماري
-
سال تحصيل
۹۳-۹۷
-
تاريخ دفاع
۱۳۹۷/۱/۲۹
-
استاد راهنما
دكتر يزدانفر - دكتر حسيني
-
دانشكده
معماري و شهرسازي
-
چكيده
معماري بومي شاخه¬اي از معماري بر پايه نيازهاي منطقه¬اي و مصالح ساختماني است كه بازتاب سنتهاي منطقه اي است. معماري بومي در طول زمان بر اساس پيشينه محيطي، فرهنگي، فناوري و تاريخي كه در آن وجود داشته تكامل يافته است. معماري بومي را ميتوان متقابل معماري رسمي (كه با عناصر سبكيِ طراحي كه به صورت غير اتفاقي براي اهداف زيبايي شناسانه كنار هم قرار گرفته كه فراتر از نيازهاي ضروري ساختمان هستند) دانست. اصطلاح معماري بومي نبايد با آنچه معماري سنتي گفته ميشود اشتباه شود، هرچند پيوندهايي ميان اين دو وجود دارد. معماري سنتي ميتواند شامل ساختمانهايي با عناصر طراحي رسمي، معابد و قصرها شود.
با توجه به رشد جمعيت و افزايش نياز به مجموعه هاي مسكوني در شهرها، روشن كردن الگوها و خط مشي هايي براي نيل به اهداف برنامه ريزي شده، ضروري به نظر مي رسد كه در اين بين ايجاد معماري بومي به عنوان يكي از عوامل انساني- محيطي نقش مهمي را در رضايت مندي و آسايش افراد در زندگي آنها ايفا خواهد نمود. به دليل رشد شهر نشيني، الگوي توليد مسكن دچار تغييراتي شده و همچنين لزوم ايجاد انبوه سازي، سبب كاهش كيفيت طراحي ها گشته است. انسان موجودي اجتماعي آفريده شده و براي رسيدن به نياز هاي جسماني و رواني خود ناچار به تعامل با افراد ديگر است. در گذشته تعاملات اجتماعي در فضاهاي عمومي كه در هر محله وجود داشته، بوده است. اما در دوران معاصر با وجود ارتباطات عمودي كه در مجتمع هاي مسكوني بوجود آمده، فقدان فضا هايي كه تعاملات در آن صورت بگيرد كاملا احساس مي شود كه عدم توجه به اين نياز اساسي انسان يعني تعامل با ديگران، علاوه بر ايجاد معماري ناپايدار مي تواند صدمات جبران ناپذيري را به فرد و جامعه وارد نمايد. پژوهش حاضر با هدف ضرورت بهبود كيفيت موجود مسكن بويژه كنترل كيفيت آن در جهت بهتر شدن، و ايجاد معماري بومي و به تبع آن برقراري معماري همساز با انرژي است، با روش تحقيق در اين پژوهش روش كيفي- تفسيري مي¬باشد؛ به بررسي نقش فضاهاي عمومي مجتمع هاي مسكوني در ايجاد معماري بومي با مصالح بومي مي پردازد و در پايان با ارايه راهكارهايي در جهت بومي شدن فضاهاي عمومي مسكوني به اين نتيجه ميرسد كه فضاهاي عمومي موجود بين مجتمع هاي مسكوني هم باعث تعامل بين انسان با طبيعت و هم جهت تعامل ساكنين با يكديگر مي شود.
-
تاريخ ورود اطلاعات
1397/09/19
-
عنوان به انگليسي
Residential complex designed in accordance with Iranian architecture using local materials in kerman city
-
تاريخ بهره برداري
12/10/2018 12:00:00 AM
-
دانشجوي وارد كننده اطلاعات
امير ياوري
-
لينک به اين مدرک :