19857

۱۹۸۵۷

طراحي محور شهري با تكيه بر تصويرذهني

كارشناسي ارشد

طراحي شهري - طراحي شهري

۱۳۹۴

۱۳۹۷/۷/۲۵

دكتر دانشپور

دكتر خليلي

معماري و شهرسازي

هر خيابان علاوه بر مناظر طبيعي و عيني خود، داراي بعدي است كه آن را منظر ذهني مي¬ناميم؛ منظري كه مبتني بر تصوير يا انگاره كلي خيابان است و ساختاري براي انديشيدن به خيابان محسوب مي¬شود. تصويرذهني به كيفيتي اشاره مي¬كند كه حاصل تركيب چشم¬انداز فيزيكي خيابان ، ادراكات ديداري و فرهنگي ساكنان، و با توجه به متن زندگي روزمره و تجارب زيسته¬ي كاربران فضا در مفهوم¬سازي¬ها و تحليل مسائل خيابان بوده. تصاويرذهني اغلب منابع دست¬نخورده و تحليل¬نشده¬اي هستند كه مي¬توانند واسطه¬اي باشند كه سياست¬گذاري¬هاي شهري را با نيازها و آرزوهاي مردم هم¬ساز كند. بي¬شك تصاويرذهني در درك ما از آنچه يك خيابان را متمايز مي¬كند، اهميت دارد؛ درك ما از آنچه اميد و آرزوهاي شهروندان است؛ آنچه در نظر انديشمندان معنادار است؛ و درك ما از آنكه چگونه افراد و گروه¬هاي اجتماعي و نسل¬هاي مختلف، مكان¬ها را به ياد مي¬سپارند و فضاها را تجربه مي¬كنند و چگونه به آينده مي¬انديشند. تمام موارد ذكر شده به همراه هدفي كه اين پژوهش پيرامون تصويرذهني دنبال مي¬كند، كه همان تشخيص ابعاد غيرمادي، نمادين و روان-شناختي در شكل¬گيري خيابان¬هاست، پژوهشگر را بر آن داشت كه به پژوهش در باب تصويرذهني كاربران از فضاهاي شهري پرداخته و خيابان شهيد آيت، به خاطر پتانسيل¬هاي بالقوه به عنوان قلمرو مطالعات ميداني يا موردكاوي انتخاب شد. رويكرد روش¬شناسي آميخته(كيفي- كمي) و راهبرد موردكاوي، به منظور ايجاد بسترهاي عملي براي طراحي خيابان شهري، با تكيه بر تصويرذهني انتخاب شده است. روش كيفي به عنوان روش پايه ورود به اين پژوهش انتخاب شده است كه با روش كمي به طور متوالي تركيب شده است؛ با تكيه بر روش اصلي جمع¬آوري داده¬ها؛ مصاحبه نيمه ساختاريافته و مشاهده ميداني؛ به تعبير و تفسير و يافته¬اندوزي پرداخته و درنهايت از داده¬ها و آگاهي¬هاي اسنادي و مطالعات مبتني بر مشاهدات ميداني و مصاحبه با كاربران استفاده شده است. بررسي¬هاي ميداني متكي بر ميانجي نمايانگرهاي فضايي، ادراكي و منظر نشان مي¬دهد كه كاربران خيابان آيت به طور عام، به دليل بالا بودن سطح سرمايه¬هاي اجتماعي، كاربري-هاي موجود، دسترسي به حمل و نقل عمومي و فضاهاي شهري موجود از رضايت خاطر مطلوبي نسبت به اين خيابان برخوردار هستند، كه منجر مي¬شود تصويرذهني خوبي از خيابان داشته باشند. لذا، پژوهشگر به منظور رفع مشكلات موجود در باب از بين رفتن تصويرذهني ديروز و امروز و مضراتي كه اين انقطاع بهمراه دارد و همچنين انطباق محصولات عيني با محصولات ذهني، غالبا با طراحي قلمرو¬هاي همگاني خيابان آيت در مدار كيفيت محيطي وابسته به فضا و منظر و ادراك در جهت بهبود وضعيت موجود اقدام نموده است. واژگان كليدي: تصوير ذهني، نمايانگرهاي منظر، ادراك و فضا، طراحي خيابان شهري، خيابان شهيد آيت

1397/07/02

Designing the urban axis based on the mental image

10/17/2018 12:00:00 AM