21393

21393

ارائه يك مدل كنترل بهينه براي سرمايه گذاري در كيفيت پروژه هاي سرمايه گذاري مشترك

دكتري

سيستم هاي اقتصادي و اجتماعي

1398

1398/07/17

دكتر محمد رضا محمد عليها

دكتر سعيد يعقوبي

صنايع

با افزايش اهميت تكنولوژي و محصولات تكنولوژي محور، اتحادهاي سرمايه گذاري مشترك به عنوان يكي از موفق ترين استراتژي هاي سازماني در جهت نيل به فناوري هاي جديد شناخته مي شوند. در اين استراتژي، شركت ها با يكپارچه كردن منابع، دانش و دارايي هاي خود به دنبال افزايش هم افزايي و بهره مندي از مزاياي رقابتي يكديگر مي باشند. در رساله حاضر، ضمن معرفي ساختار اين اتحاد استراتژيك و مزاياي آن به بررسي يكي از چالش هاي پروژه هاي سرمايه گذاري مشترك يعني مساله نقص كيفيت بسته هاي كاري شركا پرداخته مي شود. در مدل پيشنهادي كه با استفاده از تئوري كنترل بهينه توسعه داده مي شود، سرمايه گذاري در كيفيت انجام بسته هاي كاري به عنوان يك استراتژي كاهش ريسك معرفي مي گردد و سپس نتايج آن به صورت سلسله مراتبي در مدل تسهيم هزينه ها بين شركاي اتحاد مورد استفاده قرار مي گيرد. نتايج تحقيق، اثر بخشي اين استراتژي را در افزايش سطح كيفيت، كاهش هزينه ها و زمان اجراي پروژه ها تصديق مي كند. علاوه بر اين، نشان داده مي شود كه سرمايه گذاري مشاركتي شركا در كيفيت بسته هاي كاري پروژه نسبت به سرمايه گذاري جداگانه شركا، مزاياي بيشتري فراهم مي كند. با توجه به پيچيدگي مساله سرمايه گذاري مشاركتي شركا در كيفيت، از يك رويكرد سلسله مراتبي بهره گرفته مي شود. مدل سلسله مراتبي تحقيق از چندين مدل در سطوح مختلف تشكيل شده است و مساله اشتراك سرمايه گذاري در يك شبكه پروژه با يكپارچگي نتايج اين مدل ها مورد ارزيابي قرار مي گيرد. اين مدل ها شامل: 1) مدل كنترل بهينه تعيين مسير بهينه سرمايه گذاري و هزينه هاي آن به ازاي زمان هاي مختلف اتمام يك بسته كاري؛ 2) مدل تخصيص جريمه ديركرد پروژه به هر كدام از بسته هاي كاري؛ 3) مدل تعيين هزينه هاي بيكاري منابع و 4) مدل تخصيص هزينه هاي پروژه با استفاده از تئوري بازي هاي مشاركتي مي باشد. مدل سلسله مراتبي تحقيق در پروژه احداث يك پل با طراحي خاص كه توسط چند شركت مستقل تكميل مي گردد، پياده سازي مي شود. روابط پيش نيازي بين بسته هاي كاري، مشخصات برنامه هاي در دسترس براي سرمايه گذاري در كيفيت و سطح اوليه كيفيت بسته هاي كاري از جمله پارامترهايي است كه مطابق با نتايج تحقيق، ميزان مشاركت شركا در بهبود كيفيت و همچنين هزينه هاي مدل را تحت تاثير قرار مي دهد. از سوي ديگر، يك جستجوي محلي بر روي راه حل حاصل از الگوريتم هاي پيشنهاد شده براي حل مدل سلسله مراتبي مي تواند جواب اوليه سرمايه گذاري مشاركتي در كيفيت را بهبود دهد و عدالت بيشتري در توزيع هزينه ها بين شركا فراهم آورد. اين نتايج، كارايي مدل تحقيق در تخصيص عادلانه هزينه ها به شركاي پروژه را نيز نشان مي دهد و رويكرد مشاركتي فوق را روشي براي يكپارچگي شركاي پروژه ها قلمداد مي كند كه با ايجاد انگيزش هاي لازم، زمينه دستيابي به تصميمات متمركز و بهينه را موجب مي شود. مورد اخير از اين جهت حائز اهميت مي باشد كه بدون استفاده از يك مكانيزم هماهنگ كننده، اعضاي يك پروژه سرمايه گذاري مشترك با ماهيت و اهداف مستقل را نمي توان ترغيب به يكپارچه سازي و بهره مندي از تصميمات بهينه در يك چارچوب متمركز كرد. در نظر گرفتن عدالت در توزيع جرايم و تخصيص عايدي هاي حاصل از مشاركت در مدل هاي ارائه شده در تحقيق حاضر، پياده سازي اين مدل ها در واقعيت را فراهم مي كند. همچنين، با توجه به شكاف تحقيقاتي در زمينه ابعاد مساله مورد مطالعه، رساله حاضر را مي توان به عنوان راهنما و دستورالعملي در مديريت و كنترل پروژه ها به خصوص پروژه هاي سرمايه گذاري مشترك بكار برد.

1398/09/18

An optimal control model for quality investment in JV projects

12/9/2019 12:00:00 AM

By increasing in the importance of technology and technology-based products, joint venture (JV) alliance are emerged as one of the most successful organizational strategies for achieving new technologies. In this strategy, companies seek to increase synergy and benefit from each other's competitive advantages by integrating their resources, knowledge and investment. In the present thesis, we consider the joint venture projects and address some challenges of them as the quality differences of JV’s partners. The issues regarding the quality investment and scheduling of the investment and the project as a whole are scrutinized using the optimal control theory. For this problem, the investment in the quality of performing work packages is studied as a risk reduction strategy, and then its results are hierarchically used in the main model of the paper. The research findings show that the investment in the quality of work packages is an effective strategy which increases the quality level and reduce the cost and time of projects implementation. Moreover, the collaborative investment by the partners is proved to be more efficient than the stand-alone investment because such collaborations takes into account the non-utilization cost of resources for all partners. The proposed models are implemented in a bridge construction project with a specific design carried out by several companies. To do so, we analyze the various conditions that affect investment decisions in quality and partnership of the projects’ member. Moreover, due to the complexity of the quality investment problem in the network of a joint venture project wherein several work packages face with quality difficulties, we use a hierarchical approach for solving the problem. This hierarchical approach is comprised of several models at different levels such that by integrating the results of these models, the share of partners in the project cost as well as the quality investment cost could be evaluated. These models include: an optimal control model for determining the optimal investment path, investment costs, and overtime costs of less-qualified work packages for different completion time of them as quality investment strategies of them; the project delay cost sharing model which allocate the delay cost to the partners based on their contribution in generating the costs; the model for recognizaing the non-utilization cost of resources in each work packages, and the project cost allocation model which is based on the the cooperative game theory. The results of this model illustrate the effectiveness of the research model in allocating costs fairly to project partners. Furthermore, the collaborative approach provide sufficient incentives to align the indivisual decision of the partners toward the integrated decisions of the model when the cost of the project as a whole is considered and minimized. The latter case shows the importance of a coordinating mechanism like the one proposed in the thesis in order to integrated the members of a joint venture projects with independent nature and goals.

رويكرد سلسله مراتبي , قراردادهاي هماهنگي , پروژه هاي سرمايه گذاري مشترك , تئوري بازي ها , كنترل بهينه

Hierarchical Approach , Coordination Contracts , Joint Venture Projects , Optimal Control , Game Theory