-
شماره ركورد
31968
-
پديد آورنده
شيوا غفاري جباري
-
عنوان
راهبردهاي ارتقاء ايمني و سالمت محالت شهري در پاندميها )كوويد-19)
-
مقطع تحصيلي
دكتري
-
رشته تحصيلي
مهندسي معماري
-
سال تحصيل
1402
-
تاريخ دفاع
1402-11-16
-
استاد راهنما
دكتر عباس يزدانفر-دكتر محمدعلي خانمحمدي
-
استاد مشاور
همايون صادقي بازرگاني
-
دانشكده
معماري و شهرسازي
-
چكيده
با شيوع كوويد-19 ،در سال 2020 ،مشكالت سالمتي، اقتصادي، اجتماعي بسياري زندگي مردم در سرتاسر جهان را تهديد كرد.
براي مقابله با اين بيماري، تا زمان يافتن راه حل دارويي موثر براي پيشگيري از آن، عالوه بر مداخالت دارويي، انجام اقدامات
غير دارويي براي كاهش سرايت بيماري ضروري بود. بنابراين مانند ساير اپيدمي ها در طول تاريخ بشر، اقدامات محيطي براي
مقابله با اين بيماري اتخاذ گرديد. در راس اين اقدامات، اعمال فاصله گذاري فيزيكي، قرنطينه در زمان هاي تشديد بيماري و
ايجاد محدوديت هاي حركتي در سطح شهرها قرار داشت. همزمان با اين اقدامات، مطالعات گسترده اي براي چگونگي مقابله با
اين بيماري در سطوح مختلف شهري مانند سطح منطقه اي، ناحيهاي، بين شهري و ... صورت پذيرفت كه نقطه مشترك تمامي
اين تحقيقات، كاهش انتقال بيماري با پيش بيني و ايجاد تغييرات در سطح ساختار و نحوه استفاده از فضاهاي شهري بود. در
اين ميان مطالعاتي نيز وجود داشتند كه به صورت محدودتري به بررسي روش هاي كاهش بيماري از طريق اعمال تغييرات در
سطح زندگي افراد و محالت پرداختند. هرچند در اين ميان به نظر مي رسد اين نوع از تحقيقات مي تواند به پاسخ هاي موثرتري
منجر شود، زيرا افراد به طور دائم با منطقه زندگي خود تعامل دارند و اين مقياس شهري، بيشترين پتانسيل را براي كنترل
بيماري دارد. چرا كه در اين مقياس است كه افراد هم مي توانند كار كنند، هم بياموزند و هم روابط اجتماعي محدود برقرار
كنند.
هدف از اين پايان نامه يافتن آن دسته از ويژگيهاي محيطي در سطح محله است كه ميتواند بر احتمال ابتال به ويروس كرونا
تاثير داشته باشد. به اين منظور، نه تنها فاكتورهاي محيطي موثر در ادبيات موضوع مورد آزمايش قرار گرفت، بلكه ديدگاه افراد
در زمينه فاكتورهاي احتمالي مورد سوال قرار گرفته و سپس تاثير تجميع اين فاكتورها بر ابتال فرد به كوويد سنجيده شد.
تحقيق حاضر در سه فاز صورت گرفته است. در فاز اول مروري بر ادبيات موضوع انجام گرفت و فاكتورها موثر بر ابتال استخراج
گرديد. در فاز دوم، براي بررسي ادراك افراد از محيط زندگي خود، تحقيق كيفي صورت گرفت. براي اين منظور از يك پرسشنامه
باز استفاده شد و پاسخهاي آنها توسط نرم افزار -2020MAXQDA مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. فاكتورهاي مهم به دست
آمده از دو فاز اول در سه موضوع، يعني 1-عوامل كمبود، 2-عوامل خطر و 3-عوامل حامل دسته بندي گرديد. در فاز سوم،
مهمترين اين فاكتورها با استفاده از رگرسيون چند سطحي و به روش كمي مورد آزمون قرار گرفته و در نهايت دو مدل نهايي
به دست آمده مورد تحليل قرار گرفت. با توجه به نتايج به دست آمده، عالوه بر اصالحات اجتماعي-فرهنگي، انجام تغييرات در
سطح ويژگي هاي فضايي محالت الزم است تا بتوان به محله هاي مقاوم تر در برابر همه گيري دست يافت. در نهايت چهار
راهبرد: 1 -افزايش ظرفيت مديريت دولتي و محلي 2 -مديريت مسائل و مشكالت اقتصادي پيش آمده در دوران بحران 3-
فرهنگسازي و ايجاد انگيزه در افراد براي اتخاذ رفتارهاي سالمت محور و 4 -ارتقاء معماري و شهرسازي فضاهاي شهري و
معماري براي مقابله با بيماري كوويد-19 در سطح محالت معرفي شده است
-
تاريخ ورود اطلاعات
1403/11/13
-
عنوان به انگليسي
Strategies for improving the safety and health of urban areas in pandemics (Covid-19)
-
تاريخ بهره برداري
1/1/1900 12:00:00 AM
-
دانشجوي وارد كننده اطلاعات
شيوا غفاري جباري
-
چكيده به لاتين
Health care systems were under severe strain when Covid-19 posed significant
challenges to people's lives. Therefore, like other epidemics in human history, besides medical,
non-pharmacological interventions (NPIs) (behavioral and environmental) were applied to
limit the Covid-19 infection spread. However, among various environmental NPIs, it seems
that applying changes to the neighborhoods could be led to more effective responses because
individuals interact permanently with their living area. On the other hand, surveying the
individual's perspectives seems essential to find the most threatening factors in this scale. This
dissertation aimed to explore which environmental features at the neighborhood level could
impact the risk of coronavirus infection. For this purpose, we used a three step process. In the
first step, a literature review was conducted and the factors affecting the disease were extracted.
In the second step, a qualitative research was conducted to investigate people's perception of
their living environment. For this purpose, an open questionnaire was used and their answers
were analyzed by MAXQDA-2020 software. The important factors obtained from the first two
steps were categorized into three topics, i.e. 1- Lack factors, 2- Risk factors and 3- Protective
factors. In the third step, the most important factors were tested using multi-level regression,
quantitatively. Finally, the two final models were analyzed. According to the obtained results,
in addition to socio-cultural reforms, it is necessary to make changes in the spatial
characteristics of neighborhoods in order to control the Covid-19 epidemic. As conclusion, four
strategies were introduced: 1- increasing the capacity of state and local administration, 2-
managing economic issues and problems that occurred during the crisis, 3- creating culture
motivation for adopting health-oriented behaviors, and 4- improving architecture and urban
planning
-
كليدواژه هاي فارسي
طراحي محله , -پاندمي , كوويد-19 , واحد همسايگي
-
كليدواژه هاي لاتين
Pandemic , Epidemic , COVID-19 , Neighborhood design
-
Author
Shiva Ghafari Jabari
-
SuperVisor
Abbass Yazdanfar-MohamadAli KhanMohamadi
-
لينک به اين مدرک :