چكيده
سيستم هاي الكتروليت مخلوط حلال در تعداد زيادي فرايندهاي صنعتي و نيز در محيط موجود مي باشند . كاربرد اين محلولها در صنايع شيميايي محدوده وسيعي از غلظت و شرايط را شامل مي شود و بنابراين داشتن مدلهاي ترموديناميك قابل قبول براي پيش بيني خواص ترموديناميكي سيستم هاي ذكر شده ضروري بوده و از موضوعات تحقيقاتي مهم مي باشد . در اين تحقيق يك مدل ترموديناميكي به منظور پيش بيني تاثير نمك ها در فاز مايع روي رفتار تعادل فازي براي سيستم هاي الكتروليت مخلوط حلال ارائه شده است . مدل در نظر گرفته شده براي مدلسازي سيستم هاي الكتروليت مخلوط حلال شامل سه بخش مي باشد . بخش اول مربوط به نيروهاي با برد بلند ،بخش دوم مربوط به نيروهاي با برد متوسط و بخش سوم مربوط به نيروهاي با برد كوتاه است . مدلسازي نيروهاي با برد بلند بر اساس تئوري بسط داده شده دباي هوكل انجام شده است . مدلسازي نيروهاي با برد متوسط با استفاده از عبارتي بر حسب ضريب دوم ويريال بر اساس مول هاي حلال انجام شده است با اين تفاوت كه عبارتي بر حسب پارامتر حلاليت حلال ها با دو پارامتر قابل تنظيم به اين ترم اضافه شد و پارامترها از طريق اپتيمم سازي ، با هدف مينيمم كردن مجموع خطاهاي فشار بخار و كسر مولي حلال ها در فاز بخار بدست آمده است . مدلسازي نيروهاي با برد كوتاه بر اساس مدل اشتراك گروهيUNIFAC انجام شده است . مدل براي سه سري سيستم با حلال هاي مختلف استفاده شد . نتايج بدست آمده نشان دهنده قابليت پيش بيني مدل مي باشد .
