چكيده
پروژه حاضر به دنبال معرفي نوعي معماري با رويكرد طراحي ديجيتال به منظور دستيابي به
طرحي نوين در جهت رشد و تعالي انسان و تعامل فرهنگي و اجتماعي او مي باشد.
گسترش روز افزون تكنولوژي پيامد هاي متعددي داشت، كه از آن جمله مي توان اينترنت را
نام برد. اين پديده نيز به تبع خود آثاري به همراه داشت كه از آن جمله مي توان فضاهاي
چند رسانه اي يا مديا تك را نام برد.
مدياتك را مي توان پيامد منطقي پديده هايي- همچون اينترنت- دانست كه اساس آن
برشبكه هاي بي مرز و نامحدودي استوار است كه هر كس مي تواند ازهر گوشه جهان به آن
وارد شود.، ازآن چيزي بگيرد، و به آن چيز بدهد شبكه هايي كه همه در آن،هم مولف وپديد
آورنده اند . هم مخاطب و دريافت كننده. همين نامحدود بودن فعاليتها و عملكردهاي مدياتك
ارائه تعريفي روشن و جامع ومانع ازآن را،ناممكن مي كند. شايد فقط بتوان گفت مدياتك
سيستم يا پديدهاي است كه در برابر هر عملكرد و فعاليتي ((باز))، و هيچ حصار ودربندي آن
را محدود نمي كند. اما اين سيستم يا پديده، يك فضاي مجازي صرف هم نيست كه فقط با
رايانه ها بتوان به آن وارد شد، و درآن گردش كرد. مدياتك ، جايي است كه مي توان به آنجا
رفت و فعاليتهايي را انجام داد. ارائه يك فهرست قطعي براي فضاها وتجهيزات و عملكردها در
يك مدياتك نه منطقي است و نه ممكن. قطعيت و تماميت چنين فهرستي با اختراعات جديد
در زمينه توليد و توزيع اطلاعات و وسايل ارتباطي، خدشه دار مي شود، و به بازنگري و تكميل
مجدد و مستمر نيازمند است.
از آنجاييكه مدياتك اساسا" ماهيتي ديجيتال دارد، رويكرد طراحي چنين فضايي نيز بر اساس
طراحي به كمك كامپوتر و مباحث ديجيتال ينتياب شده است.از اين رو در اين پروژه مطالعه ي
تحقيق در مورد انواع روشهاي طراحي و فرم يابي ديجيتال صورت گرفته كه با توجه به شرايط
پروژه حاضر تلفيقي از اين روشها از طريق روش حسي و تجربي به كار رفته است كه دراين
نوشته به شرح آن خواهيم پرداخت.
