چكيده
بهينه سازي قالبهاي كشش عميق به كمك
مدلهاي تصميم گيري چند معياره
چكيده مطالب:
در مجموعه حاضر سعي شده است كه ضمن بررسي مدلهاي تصميم گيري چند معيا ره، گامي جديد در استفاده از
اين مدلها در بهينه سازي مسائل طراحي مهندسي برداشته شود و به عنوان مثال نمونه از اينگونه مسائل به
بهينه سازي طراحي قالبهاي كشش عميق مقاطع دايره اي شكل پرداخته شده است و در نهايت نتايج به دست
آمده از بهينه سازي فوق با نتايج آزمايشگاهي و تجربي مقايسه شده است.
در اين راستا ابتدا به بررسي روشهاي كلاسيك بهينه سازي مدلهاي خطي و غيرخطي با يك تابع هدف پرداخته
شده و سپس مدلهاي تصميم گيري چند معياره مورد بررسي قرار گرفته است و بالاخره روشهاي طراحي قالبهاي
كشش عميق مقاطع دايره اي شكل بررسي ش ده و سپس به حل مسئله بهينه سازي طراحي قالبهاي كشش عميق
مقاطع دايره اي توسط اين روش پرداخته ايم و در نهايت جهت ارزيابي روش فوق نتايج به دست آمده با نتايج
آزمايشگاهي و تجربي مقايسه شده اند.
پس از مقايسه و ارزيابي نتايج تئوري و عملي به دست آمده مشاهده مي شود كه استفاده از روش فوق باعث
خواهد شد تعيين بهينه مقادير شعاع پروفيل سنبه و ماتريس جهت رسيدن به حداكثر عمق كشش ورق كه در
اين پروسه بصورت تجربي همراه با سعي و خطاهاي فراوان كه گاهي بسيار پرهزينه و وقت گير مي باشد به حداقل
رسيده و يا حتي حذف شود و مي توان به ع نوان پيشنهاد، روش فوق در بقيه پروسه هاي طراحي مهندسي و يا
پروسه هاي توليد از جمله پروسه كشش عميق مقاطع غيردوار اكستروژن ، فرجينگ، رولينگ و ... مورد بررسي
قرار گرفته و در صورت تاييد مورد استفاده قرار گيرد.
ص
