6176

6176

مطالعه ميداني مقاومت جانبي خطوطCWR با تراورس هاي اصطكاكي

درجه كارشناسي ارشد

در رشته مهندسي راه آهن گرايش ايمني

دي ماه 1388

دي ماه 1388

دكتر جبارعلي ذاكري

چكيده در بسياري از نواحي راه آهن كشورمان بدليل عدم امكان جوشكاري درز ريل در قوس ها ي با شعاع كمتر از 400 متر، هزينه زيادي جهت انجام عمليات تعمير و نگهداري صرف مي شود . همچنين طي بررسي هاي به عمل آمده مشخص گرديد در محل درزها، خرابي ادوات، لهيدگي تاج و كناره ريل، شكستگي تراورس، خرابي بالاست و جابجايي جانبي خط به وضوح اتفاق مي افتد. به طور كلي روش هاي مختلفي براي افزايش مقاومت جانبي خط آهن وجود دارد. به طور مثال مي توان به موارد تغيير نوع تراورس، تغيير فاصله بين تراورس ها و استفاده از فن آوريهاي جديد اشاره نمود. تغيير شكل كف تراورس از حالت صاف به حالت زيگزاگي، باعث افزايش ضريب اصطكاك بين بالاست و تراورس مي گردد. لذا در اين تحقيق با استفاده از تراورسهاي به اصطلاح اصطكاكي به بررسي مقاومت جانبي خط پرداخته و آزمايش هاي ميداني براي قوس با شعاع 250 متر تدوين و انجام شده است. در اين تحقيق آزمايش هاي ميداني بر روي تراورس هاي معمولي و اصطكاكي صورت گرفته و نتايج آنها با هم مقايسه شده اند. با توجه به آزمايشهاي ميداني صورت گرفته دريافتيم كه با بكارگيري تراورس هاي اصطكاكي به جاي تراورس هاي معمولي، مقاومت جانبي بيش از 67 درصد افزايش يافت. آزمايش ،STPT واژه هاي كليدي: مقاومت جانبي خط آهن، تراورس بتني اصطكاكي، آزمايش ميداني