6286

6286

اصول طراحي بيمارستانهاي كودكان مبتني بر نظر

دكتري

معماري

ارديبهشت87

ارديبهشت87

دكتر فرهنگ مظفردكتر سيد باقر حسيني

چكيده: با نگاه به وضعيت موجود بيمارستانهاي كودكان در ايران، مسائل و مشكلاتي به چشم مي خورد كه از اهم آنها مي توان به كمبود امكانات و فضاي مناسب، عدم توجه به نيازها و روحيات كودكان، عدم توجه به تاثيرات محيط بر روحيه و شرايط جسمي كودكان بيمار و نهايتا سيستم ناكارآمد و معمول در ساخت بيمارستان و ارائه خدمات درماني اشاره كرد. نتيجه چنين شرايطي كاهش بازدهي درماني بيمارستانها، ترس كودكان از محيط بيمارستان و طولاني تر شدن مدت زمان بستري و پروسه درمان آنان مي باشد كه كاهش بازدهي اقتصادي بيمارستانها را به دنبال خواهد داشت. لذا نگاهي دوباره به طراحي بيمارستانهاي كودكان در جهت بهبود شرايط آنها ضروري به نظر مي رسد كه يكي از راههاي بهبود اين شرايط، دخالت دادن نظرات و خواستهاي استفاده كنندگان در طراحي محيطهاي درماني مي باشد كه با كاهش استرس بيماران و افزايش ميزان كنترل آنان بر محيط اطرافشان، باعث تسريع پروسه بهبود مي گردد. سه عامل اساسي كه مي توانند در اين تحول موثر باشند مشاركت دادن كودك در پروسه طراحي و درمان، توجه به ويژگيها و خصوصيات روحي رواني كودكان و استفاده از تئوريها و روشهاي نوين درماني مي باشند. لذا هدف رساله حاضر دست يافتن و استخراج خواستها و اولويتهاي محيطي كودكان و نوجوانان در مورد بيمارستانهاي كودكان مي باشد. در همين راستا ترجيحات محيطي كودكان به دو بخش عمده امكانات مطلوب كودكان و نوجوانان در بيمارستان و فعاليتهاي مورد علاقه آنان تقسيم شده است. امكانات شامل امكانات ابزاري (وسايل و مبلمان)، امكانات كالبدي (كيفيت نور، رنگ، ...) و نيز امكانات محيطي شامل فضاهاي لازم براي انجام فعاليتهاي مورد علاقه مي باشند. فعاليتهاي مورد علاقه شامل فعاليتهايي نظير بازي، نقاشي، موسيقي، ... مي باشند كه بر پايه روشهاي نوين درمان شكل گرفته و انجام آنها در بيمارستان توسط كودكان و نوجوانان مورد اقبال بوده است. در جهت تحقق بخش اول و مشاركت دادن كودك، پرسشنامه اي براي استخراج نظرات و ديدگاههاي كودكان در مورد بيمارستان ايده آل طراحي شده است كه هدف آن دستيابي به ايده ها، نظرات، خواستها و علايق كودكان در مورد محيطهاي درماني مي باشد. در راستاي بخش دوم با مطالعه منابع و تحقيقات صورت گرفته مي توان به اصول و چهارچوبهايي دست يافت كه استفاده از آنها در ساخت بيمارستان، محيط را مطابق با روحيات و شرايط سني كودكان شكل داده و جوي مطلوب آنان پديد مي آورد. در نهايت نيز روشها و متدهاي جديد درماني كه در كنار درمان دارويي امروزه بخش مهمي از پروسه درمان را تشكيل مي دهند، به عنوان يكي ديگر از عوامل تاثيرگذار بر پروسه بهبود كودك مورد توجه قرار گرفته و سعي شده است تا فضاها و ملزومات تحقق و اجراي اين روشها مورد بررسي قرار گيرد. ضمن اينكه مطالعات صورت گرفته در بخشهاي دوم و سوم پايه طراحي سوالات پرسشنامه بخش اول مي باشند. محدوده انجام تحقيق بيمارستانهاي دولتي كودكان شهر تهران و نيز بخش كودكان برخي از بيمارستانهاي خصوصي اين شهر بوده است. همچنين كودكان و نوجوانان سالم نيز در مدارس مورد مصاحبه قرار گرفته اند. تحقيقات صورت گرفته نشان مي دهند كه كودكان بالاتر از 6 سال قابليت پاسخگويي به سوالات مرتبط به سلامتي را دارا مي باشند ولذا محدوده سني انجام تحقيق كودكان بالاي 6 سال تا نوجوانان 16 ساله مي باشد. (نوجوانان بالاي 16 سال در بخش بزرگسالان بستري مي شوند)