6341

6341

بررسي واكنش سيانوسيليل دار كردن تركيبات كربونيل با

پايان نامه كارشناسي ارشد

شيمي-شيمي آلي

پاييز1387

پاييز1387

دكتر محمد قربان دكامين

دكتر شهرزاد جوانشير

چكيده نخستين افزايش سيانيدها نخستين افزايش سيانيدها به تركيبات كربونيل در سال 1832 و توسط وينكلر انجام شد، ليكن با توجه به اهميت اين واكنش ها در تشكيل پيوند كربن -كربن، واكنش افزايش سيانيد به تركيبات آلدهيد و كتون امروزه جزء واكنش هاي بسيار پر اهميت مي باشند . از بين تركيبات سيانه كننده، به دليل كم خطر تر بودن نسبت به بقيه از اهميت بسيا ر (TMSCN) تري متيل سيليل سيانيد ب ه TMSCN برخوردار بوده و به طور ويژه براي اين منظور استفاده مي شود . واكنش افزايش آلدهيد ها و كتون ها واكنش سيانوسيليل دار كردن ناميده ميشود . محصولات اين واكنش ها از جمله حد واسط هاي بسيار مهم در صنايع داروسازي، شيميايي، تهيه مواد زيستي و... مي باشند. همچنين امروزه با توجه به اهميت بسيار فرايند هاي دوستدار محيط زيست، طراحي و اكنش هاي شيميايي كه به محيط زيست و سلامتي انسان ها آسيب كمتري برسانند بسيار مورد توجه هستند، اين فرايندها منجر به ايجاد رويه بسيار پر طرفدار و رو به گسترش شيمي سبز شده است. در اين طرح پژوهشي از نمك هاي قليايي فتالا يميد، بويژه نمك پتاسيم فتالا يميد به عنوان كاتاليزورهاي بسيار كارامد در واكنش هاي سيانوسيليل دار كردن آلدهيدها و كتون ها، تحت شرايط ملايم استفاده كرده اي م . استفاده از اين كاتاليزور سبب تسريع و افزايش بهره واكنش ها خواهد شد، از طرف ديگر اين كاتاليزور جزء كاتاليزورهاي آلي طبقه بندي مي شود و از نظر اصو ل شيمي سبز يك ماده شيميايي زيست تخريب پذير، فاقد فلزات سنگين و به طور كلي ايده آل مي باشد. همچنين در اين واكنش ها نقش حلال هاي آلي از واكنش حذف شده و بنابراين واكنش در شرايط عاري از حلال انجام مي شود كه اين نيز يكي از اهداف شيمي سبز مي باشد.