چكيده
چكيده
برآورد تقاضاي مسافر هوايي به عنوان نخستين گام از فرآيند برنام هريزي پرواز نقشي اساسي در
سياس تهاي شركت هاي هواپيمايي دارد. به همين منظور يكي از فعاليت هاي اصلي بخش هاي بازرگاني
شرك تهاي هوايي برآورد تقاضا ، و شناخت بازار و خصوصيات مرتبط با آن است.
در حال حاضر يكي از مسائل مهم حمل و نقل هوايي مسافر در ايران كمبود ناوگان است. اين امر
سبب كاهش سطح عرضه نسبت به تقاضاي موجود و در نتيجه ايجاد تقاضاي بالقوه مسافر شده است.
در اين پژوهش براي برآورد تعداد كل مسافر هوايي پروازهاي داخلي كشور مدل هاي مختلفي از نوع
مد لهاي اقتصادي كلان ساخته شده است. در اين نوع مدل ها سه نوع شاخص اقتصادي ، اجتماعي و عرضه
به كار گرفته مي شود. در ميان كليه مد لها ، پي شبيني مدلي كه بر مبناي شاخص هاي عرضه ساخته شده
بيشترين انطباق را با واقعيت موجود داشته است. مناس بترين مدل ساخت هشده ، مدلي با تنها متغير
مستقل صندلي كيلومتر م يباشد. اين در حالي است كه مقادير پي شبيني مد لهاي ساخته شده با
متغيرهاي مستقل اقتصادي و اجتماعي عموماً بيش از مسافران جابجاشده است.
براي به دست آوردن نسبت مسافران بالقوه به كل مسافران هوايي داخلي ، پس از ساخت مد لها
اقدام به انجام عمليات ميداني در دو سطح مختلف گرديد كه يكي بررسي ليست انتظار فرودگاه و ديگري
بررسي مسافران مراجعه كننده به آژانس هاي مسافرتي بود.
با توجه به تحليل داده هاي ميداني به دست آمده و انطباق آ نها با مد لهاي ساخته شده ،
مناس بترين مدل براي برآورد تقاضاي بالقوه مسافر در سا لهاي اخير ، بر مبناي چهار متغير مستقل
جمعيت ، توليد ناخالص داخلي ، درآمد سرانه و صندلي كيلومتر ساخته شده است. اين مدل ميانگين
مسافر بالقوه هوايي داخلي را طي 9 سال اخير برابر 13 % كل مسافران بيان م يكند.
