7928

7928

بررسي روشهاي بهبود جذب انرژي در تانكر هاي حمل سوخت در راه آهن

كارشناسي ارشد

راه آهن گرايش ماشين هاي ريلي

1390

1390

دكتر حسيني تهراني

چكيده هر ساله ميليونها تانكر حاوي مواد خطرناك توسط واگنهاي مخزن دار جابجا ميشوند. حمل و نقل اين مواد سمي، خورنده، قابل اشتعال و ... همواره مخاطره آميز بوده است . طي دهههاي گذشته صدها مورد سانحه كه منجر به خارج شدن مواد از داخل مخزن گرديده گزارش شده كه البته بسياري از آنها جزئي بوده ولي برخي سوانح منجر به تلفات وسيع انساني، اقتصادي و زيست محيطي گرديده كه باعث جلب توجه كشورها و سازمانهاي مربوطه به ايجاد برنامههايي براي بالا بردن ايمني واگنهاي حامل تانكر شده است. وضع مقررات براي اجباري كردن استفاده از محافظ جلوي تانكر 1 براي اكثر واگنهاي مخزن دار تحت فشار داخلي كه در حمل گازهاي قابل اشتعال و ساير محمولههاي خطرناك مورد استفاده قرار ميگرفتند در برخي كشورها از اين نمونههاست. هدف از استفاده از محافظ جلوي تانكر در واگنهاي مخزندار، افزايش مقاومت قسمت جلوي تانكر در مقابل سوانح سوراخ شدن ميباشد كه معمولاً در تصادفات يا خروج از خطها در اثر برخورد با اجسام نسبتاً نوك تيز نظير كوپلر واگنهاي مجاور يا قطعات شكسته ريل يا قسمتهاي ديگر اتفاق ميافتد. با توجه به اين توضيحات در اين تحقيق هدف بررسي طراحي و بهينه سازي يك سيستم حفاظتي براي قسمت جلوي تانكر 2 ميباشد تا جذب انرژي جنبشي در هنگام وارد آمدن ضربات در حوادث را افزايش دهد و مانع آسيب و سوراخ شدگي به خود تانكر گردد. همچنين اين سيستم ايمني بايد به نحوي عمل نمايد تا بيشتر جذب انرژي توسط اجزاي سيستم انجام گيرد. با توجه به كاربري باري واگنهاي تانكر دار و ميزان وزن اضافه ناشي از سيستم حفاظتي به واگن به عنوان يكي از پارامترها يا محدوديتهاي طراحي ميباشد. سيستم حفاظتي بايد علاوه بر افزايش جذب انرژي، ميزان جذب انرژي به ازاي جرم افزوده شده را نيز بهبود بخشد. در اين پايان نامه براي رسيدن به هدف نهايي ابتدا مدلهاي مختلفي توسط نرمافزار ، مدلسازي و سپس از روش تحليل المان محدود مورد بررسي قرار ميگيرند.