8161

8161

طراحي و پياد هسازي محيطي جهت مكا نيابي خطاهاي نرم افزاري با استفاده از رو شهاي كاوش در گراف رفتار برنامه

كارشناسي ارشد

كامپيوتر

1389

1389

دكتر سعيد پارسا

چكيده مكان يابي خودكار خطاها در نرم افزار در فرآيند اشكال زدايي نرم افزار، از جمله مباحث مطرح در روند توسعه نرم افزار است. در اين پايان نامه، رويكردي نو جهت تحليل گراف هاي پوياي برنامه به منظور شناسايي مسيرهاي مرتبط با خطا ارائه شده است. روش هاي مبتني بر گراف موجود جهت مكان يابي خطا، به دنبال شناسايي زيرگراف هاي تمايزدهنده بين اجراهاي موفق و ناموفق برنامه هستند، اما اين روش ها در مواردي كه با برنامه اي با اندازه ي بزرگ روبرو هستيم، كاربردي و عملي نمي باشند. بر همين اساس در روش پيشنهادي، گذرهاي مشكوك ب ه خطا در برنامه از طريق مقايسه ي گراف هاي اجرايي موفق و ناموفق نزديك به هم شناسايي مي شوند. به منظور شناسايي گراف هاي مشابه موفق و ناموفق، ابتدا گراف هاي اجرايي به بردارهايي مناسب تبديل مي شوند و سپس با تركيب دو معيار شباهت كسينوسي و شباهت جاكارد، بردارهاي نزديك به هم شناسايي مي شوند. الگوريتم ارائه شده جهت امتيازدهي به گذرهاي مشكوك از آزمون فرض صفر آماري جهت امتيازدهي به گذرهاي وزن دار بهره برده است. مزيت اصلي روش پيشنهادي، مقياس پذيري آن است كه امكان استفاده از اين روش را بر روي برنامه هاي بزرگ و پيچيده، فراهم مي سازد . قابليت ديگر روش پيشنهادي، تهيه ي مسير مرتبط با خطا با استفاده از گذرهاي مشكوك شناسايي شده است. همچنين بر اساس آزمايشات صورت گرفته، وزن در گراف هاي اجرايي تأثير قابل توجهي در بهبود فرآيند شناسايي خطا دارد. نتايج به دست آمده از پياده سازي روش پيشنهادي بر روي بيانگر كارايي روش در شناسايي خطا در مقايسه با ساير space مجموعه ي آزمون زيمنس و برنامه روش ها است. واژه هاي كليدي: گراف وزن دار، مكان يابي خطا، آزمون فرض صفر آماري، شباهت كسينوسي، شباهت جاكارد